SEN YOKSAN SULTANIM

Zerreden mevcudata, galaksilerden atomlara, hayvanattan nebatata ne varsa hepsi senin birliğine şahit.Her var kendi lisanıyla seni tesbih ediyor.İşte bu yüzden bütün bilmeler seni bize getiriyor.Seni getirmeyecek bilmeler bilme değil ancak kaybetmedir ve biz sensiz bilgiden yine sana sığınırız.

Ölümün bile ALLAH deyişini görmeyen ilim,ilim değil ancak nefse yapılmış en büyük zulümdür.Gören her göz,duyan her kulak,hisseden her vicdan seni görüyorsa, zaman denen tünel kah bizi sağa sola vurarak kah bizi düşmandan kaçırarak sana getiriyorsa, geçmiş ve gelecek her şeyiyle senden dem vuruyor senin kokunu buram buram etrafa saçıyorsa bütün bilmelerin sonu sana dayandığı için bilmek adına ne varsa senin bize olan yeveccühündür.İşte bu bilmek bize bütün bilmlerin üzerine gitmemizde büyük bir cesaret veriyor.Korkumuz yoktur asla bilmekten.Çünkü biz bilirizki en doğru olan sensin.Senin yokluğun yok olduğu için ve var olan her şey senin verlığının şahidi olduğu için bilmeye karşı sahip olduğumuz fütursuzluğumuz yine senin bizi sana emin eylediğindendir.

Seni bilmeyen kalb çatlasın.Seni hissetmeyen vicdan yok olsun.Seni yazmayan kalaem kırılsın.Seni bilmektir en büyük bilgimiz,hazinemiz.Seni yazmaktır en büyük şiirimiz,destanımız.Seni hissetmektir en büyük duygumuz,hissiyatımız.Bütün bilmelerle bize seni bildir ey ALİM!'SEN' yoksan başka ne kalır ki geriye...