Efendimiz Sözünün eriydi

Sözünün eriydi
Kırk yaşına kadar O’nu hilaf-ı vaki bir söz söylediğini veya sözünde durmadığını bir kimse, ne görmüş ne de duymuştu. Daha sonra sahabe olma şerefine nail olan bir zat diyor ki;’’Cahiliye Devrinde Allah Resulü’yle bir yerde buluşmak üzere anlaşmıştık.’’- yukarıda da arz ettim. Cahiliye yaşadığı devrin adıdır. Yoksa Ogünlü apaydın bir insan hiçbir zaman Cahiliye Devri yaşamamıştır. O hep Resullere has bir hayat çizgisi takip etmiştir. Fakat, bu sahabe;’’ Ben verdiğim sözü unuttum. Üç gün sonra hatırladığımda koşarak anlaştığımız yere gittim... Baktım ki Allah Resulü orada bekliyor. Bana ne kızdı nede darıldı. Sadece ‘’Ey genç! Bana meşakkat verdin. Üç gündür seni burada bekliyorum ‘’ dedi.